گلچین زیباترین شعر در مورد بخت و اقبال
شعر در مورد بخت و اقبال
شعر در وصف بخت و اقبال,شعر در مورد بخت و اقبال,شعر بخت و اقبال,شعر در مورد بخت و اقبال,شعر بخت بی اقبال,بخت و اقبال در شعر
در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد بخت و اقبال برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید
خوشا به بختِ بلنـــــدم که در کنار منی
تو هم قرار منی هم تو بی‌قــــرار منی
شعر در وصف بخت و اقبال
گفتا ز بخت بد اگر ، ناگه رقیب آید ز در
گفتم که با افسونگری ، او را ز سر وا می کنم
شعر در مورد بخت و اقبال
اگرچه بخت به من پشت کرده باکی نیست
“مرا هزار امید است و هر هزار تویی”
شعر بخت و اقبال
در آسمان خبری از ستاره ی من نیست
که هر چه بخت بلند است ، عمر کوتاه است
شعر در مورد بخت و اقبال
مرغ بخت آمد به بام خانه ام، اما پرید
دولت عشق ترا ایام داد اما گرفت
شعر بخت بی اقبال
آن بخت گریزنده دمی آمد و بگذشت
غم بود که پیوسته نفس در نفسم بود
بخت و اقبال در شعر
تو هم ای بخت، ملامتگر ما باش، ولی
سرزنش کردن ما سنگدلی می خواهد
شعر در وصف بخت و اقبال
بوسم تو را با هر نفس ، ای بخت دور از دسترس
وربانگ برداری که بس ! غمگین تماشایت کنم
شعر در مورد بخت و اقبال
اگر که بخت ، کمی مهربان تر از این بود
به روی شانه ی خالی ، حمایلم بودی
شعر بخت و اقبال
زنی با طرّه ای از گیسوانم جادویم کرده
بیاور باطل السحری که بخت تیره بگشاید
شعر در مورد بخت و اقبال
گاهی گدای گدایی و بخت با تو یار نیست
گاهی تمام شهر گدای تو میشود
شعر بخت بی اقبال
حالم چو دلیری ست که از بخت بد خویش
در لشکر دشمن پسری داشته باشد
بخت و اقبال در شعر
در کمین خنده اى زیبا نشسته دوربین
هى شکارش مى کند این بخت بسته؛دوربین
شعر در وصف بخت و اقبال
آن بختِ گُریزنده دمی آمد و بگذشت
غم بود که پیوسته نفس در نفسم بود
شعر در مورد بخت و اقبال
من در سکوت و بغض و شکایت ز سرنوشت
خطی به روی بخت نگونم کشید و رفت
شعر بخت و اقبال
از روی تو چه آرزوها در دلم بود
از بخت بد باید که از من رو بگیری
شعر در مورد بخت و اقبال
تا که بیدارش کند کی؟بخت من اکنون که خوابست
سر به بالین شبی تاریک وطولانی نهاده
ندیدم من در این دنیا عدالت را هنوز در داد ...چنین با من ستم کردن و بر عدل این خیانت ها.....کجا کس دیده در دنیا ستم این به عدل در داد ....کجا کس دیده در دنیا ستم هایی ک شددبر ما زهر دادی سخن گفنم و بود حق در همه پیدا ...خمه دیدن حقیقت را .ولی عدل رفته بود از یاد ......چرا بر من ستم کردن و بر حقی ک بود ان پاک ... وو بود بر پاکی این حق .نشانها بر همه انها....و بود بر این حقایق ها چنین داه بر عدالت باز ......گناهی بود در ان دلها ک بست بر هر عدالت راه ....با تاسف عجله